گاهی آدم به یاد کسی گریه نمیکنه، اصلا آدم نمیفهمه چرا گریه میکنه و شاید ی نقطهٔ عمیق و نرم، مثل نورِ آفتاب بهاری، تو دلش پیدا میشه که اصلا حس بدی هم نیس.ولی آدم بیاختیار گریش میگیره..