ﺍﻟﻤﻔﺎﺭﮒ ﻭﻟﻒ ﻣﺎﻳﻬﻮﻯ ﻭﺟﻪ ﺍﻟﻠﻴــــــــﻞ
ﺗﻜﺸــــــــﺦ ﺫﻛﺮﻳﺎﺗﻪ ﺑﻤﻠﺒﺲ ﺍﻟﺤﺴــــــﺮﻩ
ﺗﺸﻮﻑ ﺑﻮﺟﻬﻪ ﭼﻢ ﻳﻌﮕﻮﺏ ﻫﺪﻩ ﺍﻟﺸﻮﮒ
ﺣـــــﺪ ﻣﺎ ﺗﺸﺢ ﻋﻴﻨﻪ ﺑﺂﺧﺮ ﺍﻟﺴﻬــــــــﺮﻩ
ﻫﻴﭻ ﺍﻟﺼﺎﺭ ﺑﻴﻪ ﻭﻣﺎ ﻧﻘﻠﺖ ﺍﻟﺼـــــــــﺎﺭ
ﻳﻢ ﺷﻤﺎﺗﻲ ﺍﺿـــــﺤﻚ ﻭﺍﺩﻓﻦ ﺍﻟﻌﺒــــــﺮﻩ
ﻳﻌﮕﻮﺏ ﺑﻘﻤﻴﺺ ﻭﺳﺪ ﺟﺮﺡ ﺟــــﺮﺣﻴﻦ
ﻭﺁﻧﻪ ﺑﺼﻮﺭﻩ ﺍﺳﺪ ﻭﺍﺣﺪ ﺗﻔﺰ ﻋﺸــــــﺮﻩ