بسم رب الشهداء

بسم رب الشهداء...



♥روایتــــی ناب از ، یکی از دوستان شهید♥

یکی از دوستان ، حاج حمید میگفت که توی زمان جنگ ، من دادگاه انقلاب کار میکردم یه چند تا سوال از سپاه داشتند...

میگفت که ، من مثلا نماینده شده بودم ، نماینده حالا دادستان بودم که برم این سوالات رو بپرسم...

ظاهرا دفترشون توی همین گلف هم بود...

میگفت وقتی رفتم ، اون شخصی که پاسخگوی سپاه بود ، با تندی ، حالا به منشیش گفته بود که اینو راه بهش نده بیاد داخل ، بفرستش برود بیرون ، اینجا نیاد ، من نمیخوام ببینمش...

گفت منم خیلی ناراحت شده بودم ، خیلی ایستادم اونجا ، آخرش دیدم دوباره اومد گفت که نمیخوام ببینمت و از این جا برو...

میگفت من خیلی ناراحت بودم ، اومدم که بیام بیرون ، توی راهرو ، حاج حمید رو دیدم به اضافه ی این که دو تا دیگه از دوستانش رو اسم می برد...

گفت علی آقا اینجایی ..

گفت بهش گفتم که جریان اینجوریه ، اومدم اینجا یه چند تا سوال داشتم...

حاج حمید پرسید:::

پس چرا ناراحتی؟!

گفت به حاج حمید گفتم بابا این رفیقتون با ما بد برخورد کرد و مارو تحویل نگرفت اینجوری...

گفت ما ناراحت بودیم دیگه میخواستیم بریم ، حاج حمید به همراهانش اشاره کرد که دست و پاشو بگیرید بلندش کنید...

گفت خلاصه چهار دست و پامو گرفتند بلند کردن توی هوا و بردن گذاشتن سر میز اون بنده خدا ، یعنی مسؤول شون...

گفت حاج حمید حالا دیگه با شوخی و خلاصه خنده گفت : چرا تحویلش نمیگیرین اینا...

گفت که خلاصه یه رابطه ی خیلی خوبی هم بعد از اون قضیه برقرار شد...

بین منو حاج حمید و اون بنده خدایی که مسوولیت داشت اون موقع...

در واقع یه حرکتی که میتونست دلخوری و ناراحتی ایجاد کنه با حرکت ♥حاج حمید♥ ، تبدیل شد به یه وضعیت دوستی ، که این بنده خدا میگفت که خاطره ی خیلی شیرینی بود از حاج حمید که در ذهن من مونده...

الشهید القائد ، موئسس الحشد الشعبی "ابومریم"



شهادت جامونده هاصلوات...