فتنه یهود و تبرک جستن به نعل اسب در جریان کربلا

فتنه یهود و تبرک جستن به نعل اسب در جریان کربلا
مگر امام حسین (ع) در گودال به شهادت نرسیدن،پس باید محل دفن حضرت هم همون گودال باشه.اونایی که رفتن کربلا میدونن بین محل گودال و ضریح مطهرفاصله هست.چرا؟
تو کربلا یه عده اومدن گفتند نه،براین پیکر باید اسب تاخته شه.
این "باید"رو کی تعیین کرده بود؟(نقش یهود در حادثه کربلا)
تو گودال نمیشد اسب تاخت.پیکر مطهر رو از گودال بیرون کشیدند بردند یه محل صاف و هموار و ده اسب که بهشون نعل زده بودندبراین پیکر تاختند...
واین چهل نعل اسب به عنوان تبرک از پای اسب هاجدا میشه.
بعدها که در دوره قاعونی بغدادمیشه مرکز یهودیان، نواده های همین اشقیا این نعل اسبها رو با افتخار درخونه هاشون میزدند که ما از هموناییم
اینا بعدها کوچ کردند به شبه جزیره ایبری در اسپانیا و همین سنت رو هم باخودشون بردندو نعل اسب رو کردند نمادخوش شانسی...این اعتقاد از اسپانیا به اروپا رسیده اما اروپایی ها چون معنی تبرک رونمی دونستن میگفتن شانس میاره حالا یه عده از مردم خودمونم نا اگاهانه نعل اسب رو به عنوان نماد خوش شانسی استفاده میکنن!!!
در صفحه 45 از کتاب «التعجب» علامه کراجکی، ضمن برشمردن برخی نابکاران واقعه عاشورا و وقایع بعد از آن، به این مطلب اشاره کرده که مضمونش را در زیر نقل می‌کنم: عده‌ای اولاد خود را «بنو السرج» می‌نامیدند؛ فرزندان کسانی که اسب خود را زین کردند تا بر جسم حسین صلوات‌الله‌علیه بتازند. بعضی از تازندگان بر آن جسم پاک، پس از رسیدن به شهر نعل‌های آن اسب‌ها را کندند و بالای درها زدند تا برایشان مبارک و خوش‌یُمن باشد و این کار نزد آنان مرسوم شد و مردم نعل مشابه (تقلبی!) می‌ساختند و بر سردر خانه‌هایشان قرار می‌دادند.... واین باور از آنجا(کربلا) آغاز شد . . .
لعنت الله علی القوم الظالمین...
یا لثارات الحسین(ع)