نه مانده زندگی

شب پشت شیشه‌های پنجره
سُر می‌خورد و با زبان سردش
ته مانده های روز رفته را
به درون می‌کشید
من از کجا می‌آیم
من از کجا می‌آیم
کـه ایـن چـنـیـن
به بوی شب آغشته‌ام.

فروغ فرخزاد