کپشن...

یه آدم معمولی رو فرض کن هیچ تجربه ای از سیگارکشیدن نداره ولی یه روز تصمیم میگیره برا یه بار تفریحی بزنه بااینکه میدونه وجوداون سیگاربرابدنش سمه.
یه نخ، دونخ، سه نخ و....
عادت میکنه به کشیدنش چون واسه یه مدت کوتاه ارومش میکرد.
بااینکه ادمایه دورش بش سفارش میکنن: نکش بابا ریه هاتومیسوزونی ولی اون کر و کورمیشه حرف هیچ کس براش اهمیتی نداره .اینقد میکشه که تمام بدنشو مسموم میکنه ریه هاش پر میشه از دودسیاه که جز ضرر هیچ فایده ای نداره. اونجاس که به این باور میرسه سیگار فقط واسه چندثانیه حالشوخوب میکنه بقیش ریه هاش داغون میکنه و اونوزیرپاش له میکنه جوری که هیچ اثری ازش نمونه!
ادمایه اشتباهی دورتم مث این سیگارمیمونن. باشون رفیق میشی ولی از اون ورشم خودت میدونی این رفاقت تهش چیه. اما ادامه میدی بااینکه همه بهت میفهمونن این ادمایی که تو، توزندگیت راه دادی جز سردرگمی و ضررهیچ سودی برات ندارن اما ادامه میدی. چون تو فقط خوشی یه مدت کوتاهومیبینی و چشت اون مصیبتایه بعدشونمیبینه. تا روزیگه زمان میزنه زیرگوشت و بت میفهمونه بیا ببین همونایی که دست دوستی دادی و از صدتادشمن دشمن تربودن اونجاست که باید زیرپاهات لهشون کنی. نه اینکه با تریلی بری روشون نه. له کردن ینی برا همیشه ازچشت بیوفتن. براهمیشه یه موجود اضافی بدونیشون جوریگه هیچ وقت توزندگیت نبودن.
"نه سیگارکسی شو نه بذار سیگارت بشن."