نثار کن خودت را با آن که مغروری

نثار کن خودت را با آن که مغروری،

نثار کن هرچه که داری! جوانی، مهمانی گریز پاست و

تا چشم باز کنی رفته است.

نثار کن خود را به کودک بی نوایی

که جلودار عشقش نمی شوی

سرشارش کن، آنگاه خود مالک خود خواهی.بود