پرودونیسم و مارکسیسم

پرودونیسم و مارکسیسم

مارکس در ایام اقامت در بروکسل با پرودون ارتباط داشت و از پرودون دعوت کرد تا نماینده فرانسه در (کمیته ارتباطات) بروکسل شرکت نماید. ولی پرودون با
«فرضیه کمونیسم» و عمل بزرگ قهر و نابودی مخالفت داشت و طرفدار اصلاح تدریجی بود، لذا هیچ چیز نمی‌توانست بین او و مارکسیسم وجه مشارکتی بوجود آورد. مارکس خواستار لغو مالکیت خصوصی بر وسایل تولید بود، ولی پرودون مبادله نا متعادل کار را امری زشت و نازیبا می‌دانست و خواستار ابقإ این مبادله نامتعادل ( یعنی ابقإ سودتجاری و رنج ناشی از قرض) بود. پرودون، به پیروی بریسو، مالکیت را «دزدی» می‌نامید و از مالکیت بزرگ و همراهان ضرور آن (مانند سودجوئی و بهره کشی) انتقاد می‌کرد.
ولی همه آنها نزد او معنائی مشروط داشت و به مالکیت خصوصی پیشه‌وران،دهقانان و صنعتکاران با محبت و تایید می‌نگریست.

مارکس در نامه ای به دوست خود آننکوف، نظریات پرودون را به شدت رد کرد و او را یک «خرده‌برژوآ» و فیلسوف و اقتصاددان متعلق به پایین‌ترین قشر های جامعه نامید. مارکس کتاب فقر فلسفه را نوشت و در این کتاب دیالکتیک پرودون را مورد انتقاد قرار داد و نوشت: (پرودون به جای افشإ تضاد نهایی سرمایه داری به ایجاد تضاد های مصنوعی به کمک مقولات مجرد اقتصادی دست می‌زند و با سفسطه در «بد و خوب» و «اثبات خوب و رفع بد» منظره‌سازی میکند و بدین ترتیب از دیالکتیک هگل بجز زبان هیچ چیز دیگری ندارد و در واقع در اسلوب متافیزیک باقی مانده است.)

پرودون تحت‌تاثیر سوسیالیسم یک اندیشمند به نام «برای»، که پیرو ریکاردو بود، سوسیالیسم خود را تنظیم می‌نماید و برای حذف جهات بد سرمایه داری، خواستار حذف پول است.
مارکس می‌گوید که پول بیان روابط اجتماعی است و وجود آن ناگزیر است، تنها شکل تولید و تصرف خصوصی ابزار کار است که باید حذف شود. مارکس می‌گوید :(در همان مناسبات اجتماعی که ثروت تولید می‌شود، فقر نیز تولید می‌گردد.) پس نمیتوان مناسبات سرمایه داری را حفظ نمود، ولی فقر را حذف کرد.

#پرودون #پرودونیسم | #مائو #مارکس #مارکسیسم #لودیگ_فوئرباخ #سوسیالیسم #کمونیسم #کمونیست م