نوستالژی

نوستالژی
از دست های تو شروع می شود
ولیعصر
خیابان بلندی نخواهد بود.. مادامیکه
قدمهای من ضرب در شانه های تو میشود..

تو به انضمامِ دست هایت یعنی
من مانده ام و آغوشِ روئینه ای که
از تنهاییِ آسیب پذیرم محافظت می کند..

حالا بگذار ولیعصر
در هر کجا که میخواهد.. تجریش شود
این خیابان تا جا دارد،
به اشتراکِ قدم های مان خاطره بدهکار است..

#حمیدرضا_هندی


#دلنوشته_های_کوچه_پشتی
https://telegram.me/joinchat/BYIBETypQYYlvvnrZeAdZA
دیدگاه ها (۴)

دوستت دارم با صدای بلنددوستت دارم با صدای آهستهدوستت دارمو خ...

انسداد شاعرانه های تهی از عشقدر عروق جمعه های بی خبر از تو.....

دختر، اینطور به من نگاه نکن!این چشم‌های تو ،بالاخره مرا وادا...

دنیای آدمی بودم امابه چشم هیچ راننده ای نیامده بودمبدون شماا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط