از وقتی رفته ایی بد جور همه چیز ریخته بهم

از وقتی رفته ایی بد جور همه چیز ریخته بهم..!
شهر خیالم پر از غبار است.خیابان ها راه گم کرده اند،خط کشی هاشان بد جور به دست وپای هم پیچیده اند؛بی اعصاب شده اند..
پیچک ها دیگر میلی ب دیوار های شهر ندارند،تن عریانشان را در اغوش زمین جا می دهند.
کافه های خلوت وسوت وکور اند.بعضی کافه چی ها جمع کردند واز شهر رفته اند.
عزیز هر روز صبح عشق را قلمه می زند و در گلدان های کنار حوض می کارد.
ولی چه فایده!هنوز که هنوز است ،هیچ عشقی ریشه که نکرد هیچ،اصلا چیز غریبه ایی شده بین همه...
نبودت بد جور به دورم پیله کرده ،هفته ام با جمعه شروع می شود،با جمعه تمام می شود.
دست وپا گیرم کرده. زمین گیرم شده ام ؛تمام کار های اداره روی هم تلمبار شده است.‌‌‌.
....کاش گل سرت را در خانه جا گذاشته باشی!
شاید برای ان هم که شده برگردی...
شاید با امدنت یکی از گلدان های کنار حوض ریشه بزند،گل بدهد،عزیز بخندد،خیابان ها راه شان را پیدا کنند،فیتیله اوجاق کافه ای روشن شود...
_خدا کند که چیزی جا گذاشته باشی.._

#ملیح_م