کویرم یه کویر خشک و تنهام

کویرم یه کویر خشک و تنهام

کویرم صحبتش با دو سرابه

کویر رویای دریا تو سرش نیست

پای قصه ام بشین حالم خرابه

دریغ از یه جوونه تو وجودم

تموم ریشه هام بی برگو باره

از اشکای خودم سینه ام ترک خورد

تنم از دور شبیه شوره زاره

نه کوهی دارم تا کم میارم

بهش تکیه کنم آروم بگیرم

نه دریا دورمه تا غرق من شه

نه ساحل میشم اونجوری بمیرم