بهوقتتیشرتبنفشوکمیاسترس

به‌وقت‌تیشرت‌بنفش‌و‌کمی‌استرس:
دست‌های‌نوازش‌که‌میکشم‌بر‌سر‌این‌سیم‌هآ
که‌گیتآر‌قهوه‌ای‌من‌ریشه‌میدواند‌و‌سبز‌میشود!
که‌دود‌میشود‌؛پوچ‌میشود؛‌سقوط‌میشود؛
به‌اضلآع‌نآملآیم‌این‌زمین‌مکعبی‌-
و‌انتظآر‌و‌انتظآر‌و‌انتظآر!
انتظآری‌از‌هسته‌ی‌زمین‌تآ‌دآغی‌خورشید!
از‌رحم‌مآدر‌تآ‌گرآنیت‌سفید‌رنگ!
مثل‌تک‌نخ‌صیگآر‌توی‌پآکت!
بآ‌صیگآر-
بیدآر‌و‌بیدآر‌و‌بیدآر؛
در‌این‌کآبوس‌لرزآن...!

#من‌نویس✒️