غمگینم

غمگینم!
آنقدر که می توانم با هر غریبه ای درد و دل کنم
و حتی به دست فروشی بگویم:
آقا زیباییِ من
جوانی ام را نجات نداد،
جوانیِ من زندگی ام را.
هی هی لعنت به تف
که هر وقت میخواهم تف کنم تویِ صورتِ این اقبال،
دهانم خشک می شود لبم خشکتر.
می فهمی؟ نه!
نمی فهمی،
نمی فهمی من تا کجا غمگینم.
هیچ کس نمی فهمد آدم تا کجای اش غمگین است،
آدم پیتِ حلبی که نیست
خطی بکشد رویِ دنده‌ی سومش و بگوید:
تا اینجا غمگینم یا خط بکشد رویِ خرخره اش
و بگوید من تا اینجا عاشق بودم
که این طوری شد.
«روزی تا خرخره عاشق بودم،
تا فرقِ سرَم،
منی که حالا حوصله‌یِ دوست داشتنِ خودم را هم ندارم»
و هر دوست داشته شدنی
تنها کسری از مرا نشانه گرفته
یک چهارم،
یک پنجم.....

#رویا_شاه_حسین_زاده