این همه حرف از پیشرفت پزشکی میزنند

‌ ‌
این همه حرف از پیشرفت پزشکی میزنند
ولی هنوز دارویی برای رفعِ دلتنگی پیدا نکرده اند...
یک قرص که بندازی بالا و دیگر دلت برای دیدنِ یک آدمِ بی وفا نزند.
یا یک شربتی،آمپولی چیزی که چاره شود برایِ بغضِ توی گلو مانده ات را ....
هنوز کشف نکردند که درمانِ قطعیِ عشق یک طرفه چیست؟؟
یا تکلیفمان با چشم هایِ به ظاهر سالم و بی عیبی که نمیبینند این همه عشق را،
نمیبینند این همه دوست داشتن را،
نمیبینند این همه به آب و آتش زدن ها را
چیست؟؟
از پیشرفت علم پزشکی حرف میزنند و من اینجا مانده ام در حسرتِ تجربه دوباره ی
آرامشِ آغوشی که توی هیچ قرص و دوایی پیدایش نکردم...
به قول شما اگر پیشرفت کرده بود این علم پزشکی
یک سری آدمِ جامانده،برای فراموش کردنِ یک سری آدمِ جا زده،
نیازی نبود شبها را بیدار به صبح برسانند،
و تارهایشان را سفید کنند...
میرفتند مطبِ پزشک و میگفتند مغزم از هجوم خاطراتم درد میکند
فراموشی تجویز کنید لطفا...
‌ ‌