بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت دوم :
ب) - یک عده، اساساً نه تنها هیچ گاه به یاد فقرا، مسکینان و گرسنگان نمی‌افتند،بلکه با هر مقوله‌ای که کمترین یادی از آنان را به خاطر اندازد، مخالف هستند.
اینان،اگر چه خود سرمایه‌دار و ازقشر مرفیهن بی‌درد نباشند،اما دلباخته‌ اندیشه و گرایش سرمایه‌ داری هستند.
اینان، در مقام تئوری به ظاهر علمی، می‌گویند: توسعه مستلزم ازدیاد فاصله طبقاتی می‌باشد؛ چرخ توسعه باید بچرخد و بدیهی است که یک عده زیر این چرخ‌ها له خواهند شد!
و درمقام شعار برای اذهان عمومی نیزبا هرمقوله‌ای که یادفقیر، مسکین، گرفتار، مستمند و گرسنه را به خاطر آورد، مخالفت و عناد می‌ کنند.
ج)- اگر فقر فقیر و مسکین، یا ضعف گرسنه به حدی است که نمی‌تواند روزه بگیرد و یا اگر بگیرد برای او ضرر دارد و یا حتی احتمال جدی ضرر را بدهد، خب نباید روزه بگیرد؛ چنان که حتی مسلمان متمول و سیر نیز اگر به هر علتی روزه برایش ضرر داشته باشد، نباید روزه بگیرد و اگر بگیرد نیز نه تنها قبول نیست، باید پس از رفع مشکل، قضایش را به جا آورده و کفاره هم بدهد، و اگر در چنین شرایطی روزه بگیرد، معصیت نیز کرده است؛ چرا که خلاف حکم خدا عمل نموده است.(پایان)