تاریخ کهن کوردستان

«تاریخ کهن کوردستان»





ﺩﻫﺨﺪﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﮏﻫﺎ ﻭ ﻟﻬﺠﻪ ﻟﮑﯽ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ: ﮐﻮﺭﺩﻫﺎﯼ ﻟﮑﯽ ﺩﺭ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ ﺳﺎﮐﻦ ﻭ ﺧﻮﺵ ﻫﯿﮑﻞ ﻭ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪﻧﺪ. ﺭﻧﮓ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻨﺪﻣﯽ ﻭ ﻣﻮﯾﺸﺎﻥ ﺳﯿﺎﻩ ﯾﺎ ﺧﺮﻣﺎﯾﯽ ﺗﯿﺮﻩﺍﺳﺖ. ﻟﻬﺠﻪ ﻟﮑﯽ؛ ﻟﻬﺠﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﮐﻮﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﺮﺳﯿﻦ ﻭ ﺗﻮﺍﺑﻊ ﺑﺪﺍﻥﺳﺨﻦ ﮔﻮﯾﻨﺪ. ﺩﺍﺋﺮﺓﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻧﯿﺰ، ﻟﮑﯽ ﺭﺍ ﻟﻬﺠﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﮐﻮﺭﺩﯼ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﺳﺖ؛ ﺯﺑﺎﻧﺸﻨﺎﺱ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍﯾﯽ ﭘﺮﻓﺴﻮﺭﺁﻧﻮﻧﺒﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﮑﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻈﺮ ﻓﺘﺎﺡ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻟﮑﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎﯼ ﮐﻮﺭﺩﯼ ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪﯼ ﮐﺮﺩﻩﺍﺳﺖ.
ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺍﺻﻠﯽ ﺩﺳﺘﻮﺭﯼ ﻭ ﺍﻓﻌﺎﻝ ﺭﺑﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻟﮏ ‏« ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺩﯾﮕﺮ ﻟﻬﺠﻪﻫﺎﯼ ﮐﻮﺭﺩﯼ ‏» ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎﯼ ﺯﺍﮔﺮﻭﺳﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺑﻘﺎﯾﺎﯼ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﮐﻨﺎﯾﯽ ‏( ﺍﺭﮔﺎﺗﯿﻮ ‏) ﺩﺭ ﻟﮑﯽ ﺗﺼﺪﯾﻖ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﮔﻮﯾﺶ ﻟﮑﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻮﺭﺍﻧﯽ ﻭ ﮐﺮﻣﺎﻧﺠﯽ ﻭﯾﮋﮔﯽ ﺍﺭﮔﺎﺗﯿﻮ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﮔﻮﯾﺶ ﻟﮑﯽ ﺑﺎ ﮔﻮﯾﺸﻬﺎﯼ ﺟﻨﻮﺑﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﮐﻮﺭﺩﯼ ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﮔﻮﯾﺸﻬﺎﯼ ﺳﻮﺭﺍﻧﯽ ﻭ ﮔﻮﺭﺍﻧﯽ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺯﺑﺎﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﻟﮑﯽ ﮐﻮﺭﺩﯼﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯿﺂﯾﺪ. ﺯﺑﺎﻥ ﮐﻮﺭﺩﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺗﺮﯾﻦ
ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺰﻭﭘﺘﺎﻣﯿﺎ ﺍست


«ادامه دارد.....»



#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت