ما شقایق های باران خورده ایمسیلی ناحق فراوان خورده ایم ساقهٔ احساسمان خشکیده استزخمها از تیغ وطوفان خورده ایمتاچه بوده تاکنون تقصیرمان تا چه باشد بعد ازاین تقدیرمان