بلند بگو یا علی ع مددی

ادامه از پست قبل این شخص بالاخره عازم هندوستان شد و فرد مزبور را پیدا کرد و به او
گفت: شنیده ام شما شعری در مدح امیرالمؤمنین صلوات الله علیه
سروده ای و در مصرع دوم یک بیت مانده ای؟
جواب داد: بله ! هنوز کسی ادامه آن را نگفته و نذر کرده ام هر کس
بگوید نصف ثروتم را به او بدهم و شعر را خواند :
« به ذره گر نظر لطف بوتراب کند »
بلافاصله عالم شاعر گفت:
« به آسمان رود و کار آفتاب کند »
شاعر هندوستانی گفت: احسنت ! معلوم است شاعر زبردستی
هستی! عالم جواب داد: شاعر هستم ولی این حکایتی دارد و جریان
را گفت. او هم خیلی خوشحال شد که آقا امیرالمؤمنین (ع)  شعر او
را قبول کرده و به نذر خود عمل کرد و ثروتش را بین خود و او تقسیم کرد.