یادش به خیر

یادش به خیر!!!
دور هم که می شینیم می گیم یاد ویسگون قدیم به خیر.
یاد اون دوران ها که حفظ حرمت سن و سال و موی سپید بود.
یاد اون دوران که همه دلسوزانه همدل بودن و متحد.
یاد آن موقع که اگه کسی برای ساعتی نبود همه نگرانش می شدن.
اما چه بر سر ما اومد؟
ویسگون همون برنامه هست این ماییم که عوض شدیم.
شدیم بنده یه پروفایل و لایک بازی هاش.
دیگه یادمون رفته اطرافمون کی هست کی نیست.
یادمون رفته ما کاربرا این جا با نوشته هامون می تونیم غم و شادی خودمون رو به دیگران القاء بدیم.
اگه یکی چند روز پست نمی ذاشت همه می دونستن یا خسته هست و یا از موضوعی ناراحته ولی الآن چی...!؟
الآن تا یکی یه پست خداحافظی می ذاره یا یه دفعه از ویسگون می ره برامون اصلا مهم نیست تازه انگار جامون باز می شه.
اینا رو گفتم یکم به خودمون بیاییم و نذاریم بزرگای ویسگون راحت برن.
آقا سیاوش تاج سر همه ماست و بزرگتر ما.
چند روزیه که می رم پروفایل ایشون و توی پست هاشون یه غم خاصی می بینم.
نمی دونم دلیلش چیه ولی امیدوارم ایشون قصد ترک ما رو نداشته باشن.
آقا سیاوش چند تا عکس از خودشون داشتن تو پروفایلشون ولی من این عکس ایشون رو خیلی دوست دارم ابهتی همراه با مهربونی.
ان شاءالله همیشه سایشون بالای سر خانوادشون و ما بچه های ویسگونی باشه.