مثل سیب سرخ قصه ها

مثل سیب سرخ قصه ها
عشق را
از میان
         دو نیمه
                  می کنیم
نیمه ای از آن برای تو
نیمه ی دگر برای من
بعد...
نیمه ها هم از میان
                       دوپاره
                               میشوند
پاره ای از آن برای روح
پاره ی دگر برای تن

بی هیچ نام
             می آیی
اما تمام  نام های جهان
                            با تست
وقت غروب
                 نامت
                          دلتنگی ست
وقتی شبانه چون روحی عریان
                                       می آیی
نام تو وسوسه است
زیر درخت سیب
                       نامت
                                 حواست
و چون به ناگزیر
با اولین نفس که سحر
                             می زند
                                        می گریزی
نام گریزناکت رویاست!



" حسین منزوی "