اشکال بزرگ مظلومی و تیمش
90/ اشکال بزرگ مظلومی و تیمش
استقلال هفتههاست که از کیفیت لازم به دور است و به رغم این که همچنان صدر جدول را به خود اختصاص داده اما نه در نتیجهگیری موفق بوده و نه فوتبال در شأن صدرنشین لیگ ارائه داده است.
عباس عبدالملکی
استقلال هفتههاست که از کیفیت لازم به دور است و به رغم این که همچنان صدر جدول را به خود اختصاص داده اما نه در نتیجهگیری موفق بوده و نه فوتبال در شأن صدرنشین لیگ ارائه داده است. استقلال اما آنقدر اندوخته داشته که کمکاریها در این چند هفته را جبران کرده باشد. اما این اندوختهها بالاخره به جایی میرسد که جوابگوی انتظارات نیست و ممکن است هر لحظه منجر به اتفاقاتی شود که این صدرنشین صاحبنام را به زیر بکشاند. پرویز مظلومی که یک مربی سرد و گرم چشیده است باید خود دلیل این بحران نامرئی یا آتش زیر خاکستر را بهتر از هر کس دیگری بداند و قبل از این که کار به جاهای حساس برسد باید مانع از این شود که استقلال که شایستگیهایش بر هیچکس پوشیده نیست، سکوی اول را به تیم دیگری واگذار کند. اما مشکل اصلی استقلال چیست که هر آن این احتمال میرود که این تیم خوب جای خود را به یک تیم دیگر بدهد؟ آیا با حرف زدن و به غلط توجیه کردن هر عملکرد غیرقابل قبول میتوان از احساس مسئولیت شانه خالی کرد؟ اگر وضعیت استقلال همینگونه ادامه پیدا کند متاسفانه باید گفت که بله مظلومی هنوز که هنوز است نتوانسته آن چیزهایی را که لازم است از تیم خود طلبکار باشد. او سرمربی تیمی است که از مدتها مثل صدرنشین لیگ بود. یعنی این توانایی و ظرفیت را داشته که در میان این همه مربی و تیم صاحبنام صدر جدول را از مدتها پیش تا به حال مال خود کرده است.
***
اشکال بزرگ تیم مظلومی مثل همه اشکالاتی است که اکثر تیمهای بزرگ فوتبال ما غیر از یکی دو تیم آن را همراه دارند. استقلال به لحاظ مهرهچینی یک تیم جفت و جور است که بین بازیکنانش چه در خطوط عرضی و چه خطوط طولی یک هماهنگی و هارمونی قابل تحسین برقرار است. اماآیا این ویژگی مهم به تنهایی برای موفقیت کافی است؟ بدون تردید نه و اگر هم میبینیم که استقلال همچنان صدرنشین است باید هر لحظه منتظر باشیم تا این صدرنشینی را تقدیم تیم دیگری نماید. چه بسا اگر این هفته رقبای این تیم میتوانستند حریفان خود را شکست دهند اوضاع واقعا برای استقلال بد میشد. اما از بین دیگر مدعیان فقط استقلال خوزستان به پیروزی رسید تا خود را به سایه استقلال صدرنشین برساند.
متاسفانه استقلال در هر مسابقه بیش از این که حسابی جداگانه روی حریف باز کند فقط و فقط به خودش متکی است و انگار نه انگار که حریف هم میتواند با تکیه بر برخی از ویژگیهای خود برای این تیم دردسر ساز شود. این معضل بزرگ نه تنها به استقلال ضربه میزند و خواهد زد که سایر تیم های مدعی را هم از اهدافی که برای خود در نظر گرفتهاند دور نگه میدارد. در فوتبال امروز باید درصد بالایی از موفقیتها را در خنثی کردن تواناییهای حریف جستجو نمود. اما اغلب تیمهای ما و از جمله استقلال همانطور که در بازی با حریف اهوازیاش دیدیم به این نکته مهم بیتوجه است.
استقلال اهواز که با یک تاکتیک مناسب و استراتژی صحیح به مصاف تیم مظلومی آمده بود در طول بازی از این ابایی نداشت که توپ بیشتر در اختیار استقلال تهران باشد. اما هر وقت که این تیم صاحب توپ میشد با ضد حملات سریع و کوبنده واقعا مظلومی و تیمش را آزار میداد. اما در طول این مسابقه استقلال تهران حتی برای یک لحظه هم به این مسئله فکر نکرد که در دام تاکتیکی اهوازیها اسیر شده است. همان معضلی که پرسپولیس در بازی با ذوبآهن تا حدودی گرفتار آن شده بود و اغلب تیمهای ما هم در بیشتر مسابقات خود گرفتار آن هستند و خواهند بود. آیا قرار نیست تیمهای فوتبال ایران این ضعف بزرگ خود را برطرف نمایند؟
واقعیت این است که استقلال تهران پتانسیل این را دارد تا صدرنشینی را تا پایان لیگ حفظ کند، اما لازمه چنین امر مهمی این است که واقعا اهمیت قابلتوجهی برای عملکرد حریفان خود قائل شود.
Admin:Saeid.M.R
استقلال هفتههاست که از کیفیت لازم به دور است و به رغم این که همچنان صدر جدول را به خود اختصاص داده اما نه در نتیجهگیری موفق بوده و نه فوتبال در شأن صدرنشین لیگ ارائه داده است.
عباس عبدالملکی
استقلال هفتههاست که از کیفیت لازم به دور است و به رغم این که همچنان صدر جدول را به خود اختصاص داده اما نه در نتیجهگیری موفق بوده و نه فوتبال در شأن صدرنشین لیگ ارائه داده است. استقلال اما آنقدر اندوخته داشته که کمکاریها در این چند هفته را جبران کرده باشد. اما این اندوختهها بالاخره به جایی میرسد که جوابگوی انتظارات نیست و ممکن است هر لحظه منجر به اتفاقاتی شود که این صدرنشین صاحبنام را به زیر بکشاند. پرویز مظلومی که یک مربی سرد و گرم چشیده است باید خود دلیل این بحران نامرئی یا آتش زیر خاکستر را بهتر از هر کس دیگری بداند و قبل از این که کار به جاهای حساس برسد باید مانع از این شود که استقلال که شایستگیهایش بر هیچکس پوشیده نیست، سکوی اول را به تیم دیگری واگذار کند. اما مشکل اصلی استقلال چیست که هر آن این احتمال میرود که این تیم خوب جای خود را به یک تیم دیگر بدهد؟ آیا با حرف زدن و به غلط توجیه کردن هر عملکرد غیرقابل قبول میتوان از احساس مسئولیت شانه خالی کرد؟ اگر وضعیت استقلال همینگونه ادامه پیدا کند متاسفانه باید گفت که بله مظلومی هنوز که هنوز است نتوانسته آن چیزهایی را که لازم است از تیم خود طلبکار باشد. او سرمربی تیمی است که از مدتها مثل صدرنشین لیگ بود. یعنی این توانایی و ظرفیت را داشته که در میان این همه مربی و تیم صاحبنام صدر جدول را از مدتها پیش تا به حال مال خود کرده است.
***
اشکال بزرگ تیم مظلومی مثل همه اشکالاتی است که اکثر تیمهای بزرگ فوتبال ما غیر از یکی دو تیم آن را همراه دارند. استقلال به لحاظ مهرهچینی یک تیم جفت و جور است که بین بازیکنانش چه در خطوط عرضی و چه خطوط طولی یک هماهنگی و هارمونی قابل تحسین برقرار است. اماآیا این ویژگی مهم به تنهایی برای موفقیت کافی است؟ بدون تردید نه و اگر هم میبینیم که استقلال همچنان صدرنشین است باید هر لحظه منتظر باشیم تا این صدرنشینی را تقدیم تیم دیگری نماید. چه بسا اگر این هفته رقبای این تیم میتوانستند حریفان خود را شکست دهند اوضاع واقعا برای استقلال بد میشد. اما از بین دیگر مدعیان فقط استقلال خوزستان به پیروزی رسید تا خود را به سایه استقلال صدرنشین برساند.
متاسفانه استقلال در هر مسابقه بیش از این که حسابی جداگانه روی حریف باز کند فقط و فقط به خودش متکی است و انگار نه انگار که حریف هم میتواند با تکیه بر برخی از ویژگیهای خود برای این تیم دردسر ساز شود. این معضل بزرگ نه تنها به استقلال ضربه میزند و خواهد زد که سایر تیم های مدعی را هم از اهدافی که برای خود در نظر گرفتهاند دور نگه میدارد. در فوتبال امروز باید درصد بالایی از موفقیتها را در خنثی کردن تواناییهای حریف جستجو نمود. اما اغلب تیمهای ما و از جمله استقلال همانطور که در بازی با حریف اهوازیاش دیدیم به این نکته مهم بیتوجه است.
استقلال اهواز که با یک تاکتیک مناسب و استراتژی صحیح به مصاف تیم مظلومی آمده بود در طول بازی از این ابایی نداشت که توپ بیشتر در اختیار استقلال تهران باشد. اما هر وقت که این تیم صاحب توپ میشد با ضد حملات سریع و کوبنده واقعا مظلومی و تیمش را آزار میداد. اما در طول این مسابقه استقلال تهران حتی برای یک لحظه هم به این مسئله فکر نکرد که در دام تاکتیکی اهوازیها اسیر شده است. همان معضلی که پرسپولیس در بازی با ذوبآهن تا حدودی گرفتار آن شده بود و اغلب تیمهای ما هم در بیشتر مسابقات خود گرفتار آن هستند و خواهند بود. آیا قرار نیست تیمهای فوتبال ایران این ضعف بزرگ خود را برطرف نمایند؟
واقعیت این است که استقلال تهران پتانسیل این را دارد تا صدرنشینی را تا پایان لیگ حفظ کند، اما لازمه چنین امر مهمی این است که واقعا اهمیت قابلتوجهی برای عملکرد حریفان خود قائل شود.
Admin:Saeid.M.R
- ۸۲۴
- ۲۴ بهمن ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط