عزیز دلم چنان مستم از دوست داشتنت که سرریز میشود

عزیز دلم چنان مستم از دوست داشتنت که سرریز میشود
شاعرانگی هایم
عطش خواستنت بیرون میزند از
لابه لای شعرهایم...
مانده ام که تو معجزه کدام پیامبری
که اینگونه در من زیست میکنی
تن پوش من تویی
آنگاه که در آغوشت
جز عشق نمی سایی
مدتهاست حاکم سرشاخه های احساسم شده ای
عشقم ......
مگر میشودعطر تنت به گندمزار خیالم برسد وعاشقانه هایم به چشمانت گره نخوردونفسهایم به شماره نیندازد؟؟؟؟
بهترینم ....بی نهایت دوستت دارم