یا امام سجاد

یا امام سجاد
زنجیرها راه گلویت را گرفتند
خَنّاس ها جام سبویت را گرفتند

تا پنجه ها موی حسینت را کشیدند
انگار بینِ پنجه مویت را گرفتند

در بستر بیماری افتادی و دیدی
تیر و کمان از تو عمویت را گرفتند

گر زنده ماندی کربلا، جمع ملایک
در گوشه ی گودال رویت را گرفتند

بر ناقه ی بی سایه بینِ جامه بودی
سرهای بر نِیْ چهارسویت را گرفتند

شمر و سنان و حرمله هم دست گشتند
در کوفه راه گفتگویت را گرفتند

تو خطبه می خواندی و دشمن بغض می کرد
با کعب نیزه، های و هویت را گرفتند

طفل سه ساله در خطابه مثل تو بود
کنج خرابه، خلق و خویت را گرفتند