ومن در عشق های سرد این خیابان

ومن در عشق های سرد این خیابان...
برهنه شده ام از هرچه عاشقانه بافته بودم...
کاش می دانستم پیراهنی به بزرگی این همه « رویا »
تن اوکه هیچ ...
تن خدای اوهم « زار » می زند ....
کاش می دانستیم گاهی عاشق تصورات ذهنی و قلم احساسمان در دیگری می شویم ....
ورنه دنیای آدمک ها کجا و
عاشقانه های من و تو کجا .....