صبحی تو باشی و

صبحی ڪہ تو باشی و
غزڸ باشد و "آغوش"..

یڪ صبح پر ازخاطره و
نیڪ "سرشت" است..

ڪَویـی ڪہ در آغوش خودت
"معجزه" دارے..

آغوش توچوڹ
تڪہ‌اے از باغ "بهشت" است..