بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
آیا ارزش زیارت حرم معصومه علیها السلام در قم، کمتر از زیارت کربلا و مشهد مقدس فرض شده است؟!
لابد با دیدن میلیون‌ها زائر به ویژه در اربعین، که از راه‌های بسیار دور مشرف می‌شوند، با خود می‌ گویید: خب، من نیز دوست دارم به زیارت مشهد و قم بروم، پس چرا نمی‌ شود؟! خب، گاهی نعمت که زیاد شد، آدمی قدرش را نمی‌داندم؛ با خود نمیگوید: این میلیون‌ها زائر به زیارت همان حرم‌ هایی می‌آیند که خودم مجاور آنها هستم.!
اما، در هر حال سؤال به قوت خود باقیست، و خوب است که به نکات زیر توجه شود:
الف)- در روایات تعلیم داده شده که هنگام غذا خوردن، به صورت یا غذای دیگران نگاه نکنید و متوجه طعام خود باشید. بدیهی است که مقصود از طعام، صرفاً خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها نمی‌باشد، بلکه آدمی باید متوجه نعماتی باشد که خداوند کریم به خودش روزی نموده است، تا با استفاده‌ بهینه از آنها، شاکر باشد، رشد نماید و به تعالی برسد. مثلاً در مقام تحصیلی، جنابعالی مهندس پتروشیمی شدید و بنده و میلیون‌ها مثل بنده نشدند! شما در عراق مجاور حرم شریف چندین امام علیهم السلام هستید و دیگران نیستند. آیا باید مقایسه کنیم؟!
ب)- هیچ کس نمی‌تواند بداند و بفهمد که کدام روزی، به چه مقدار و چرا نصیب کسی شده است، مگر خداوند رزاق و حکیم که فرمود: هر چیزی اندازه قدر دارد؛ ومقدرات اندازه‌ها در علم، حکمت، قدرت و مشیت خداوندِ رب العالمین است.
اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ - خداوند بر هر كس از بندگانش كه بخواهد روزى را گشاده مى‌گرداند و يا بر او تنگ مى‏‌ سازد زيرا خدا به هر چيزى داناست.(سوره عنکبوت آیه 62)
ج)- نه زیادی رزق مال دنیا، علم، زیارت و دال بر مؤمن‌تر بودن و خوب‌تر بودن کسی می‌باشد، نه کمی آنها الزاماً دال بر ضعف ایمان و خوب نبودن کسی می‌باشد. اگر چه ایمان، تقوا و یا کفر و ظلم، تأثیرات مستقیمی دارند. چه بسیارند افرادی که حتی با علم، مال، قدرت و سایر نعمات الهی، منحرف‌تر شدند و بر طغیان‌شان افزوده شد چه بسیارند که حتی معصوم علیه السلام را هر روز از نزدیک ملاقات و زیارت می‌ نمودند، اما بر انحراف و خسران‌ شان افزوده شد!
د)-گاهی رزقی در قبال حالی و کاری می‌ رسد، مانند اندکی نیکی خالصانه، دعای پدر مادر،صله ارحام، توسلی صادقانه و گاه رزق الهی معلول هیچ حال و کاری از انسان نیست، بلکه بدون سابقه می‌رسد - گاه رزقی برای هدایت بیشتر می‌رسد و گاه رزقی برای غفلت بیشتر و سرعت در سراشیبی سقوط می‌رسد.(ادامه دارد...)