یند

ﺁﺩﻣﺎ "ﻋﺎﺩﺕ" ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ!
ﺑﻪ ﺑﻮﺩﻧﻬﺎ،
ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ﻫﺎ،
ﺧﻮﺵ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﻓﺮﺩﯼ
ﺧﺎﺹ،
ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﯼ ﺧﻮﺏ
ﺑﺴﺎﺯﯼ؛
ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﮐﻨﺎﺭﺕ!
ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﻮﺩﻧﺖ
ﮔﺎﻩ ﻣﯿﮕﻮیند: ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ!
ﺗﻮ ﺟﺪﯼ ﻧﮕﯿﺮ؛
ﺁﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯼ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎﻧﺪﻧﺖ،
ﺑﺮﺍﯼ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ،
ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﻭﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ،

ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ!
ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ،
ﺑﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ﺑﯽ ﺗﻮ،
ﺑﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪﻭﻥ ﺣﻀﻮﺭﺕ،
ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ،
ﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻫﺎ
ﺟﺪﯼ ﻧﯿﺴﺖ!
ﻻﺍﻗﻞ "ﺗﻮ" ﺟﺪﯼ ﻧﮕﯿﺮ...