سرمان روی مهر که می رود دلمان سر بلند می کند به سمت تو ...

.
سرمان روی مهر که می رود، دلمان سر بلند می کند به سمت تو. به امید نگاه ت مثلا.
شیطان را که در غل و زنجیر کرده ای، تازه فهمیده ایم هر چه بوده و هست زیر سر این نفس لاکردار است. هر چه آتش است خودش میسوزانده، آن بدبخت هم ظاهرا فقط زیرش را دم میداده؛ بعد هر اتفاقی می افتد فرت می اندازیم گردن آن بی همه چیز. همانطور که گفته اند أعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک. البته این چیزی از دشمنی آن حسود متکبر کم نمی کند.
الغرض که خدا جان، این خبط و خطاهای ما را خیلی جدی نگیر، همه اش را بچگی کرده ایم. خودت رخصت و توفیقش را بده، این ماه رمضانی یک ذره هم که شده آدم شویم. اگر هم که زدی و بالکل آدممان کردی که دیگر ترکانده ای دمت گرم چاکرت هم هستیم!