آدم که دیوانه نیست بیخودی یک نفر را صدا بزند

آدم که دیوانه نیست بیخودی یک نفر را صدا بزند !
گاهی صدایش میزنی چون از تکرار بی وقفه ی اسمش لذتی وصف نشدنی تمام وجودت را فرا می گیرد..
گاهی صدایش میزنی تا فقط برگردد و با چشمهایی که با تمام وجود دوستشان داری لبخند بزند..
گاهی هم صدایش میزنی تا با صدایی که زیباترین لالایی برای شب های بی قراری تو است بگوید : "جانم"
و تو درآخر همه ی این صدا زدن ها بگویی : "هیچ،فقط خواستم صدایت کنم"