مَڹ اَگِہ خــُـــدا بودَم ➣یہ بار دیگہِ تـــَموم بــَنده هام رو مـــیشمردم... ببینَم ڪِه یہ وَقت یڪیشوڹ تَنها نَمونده باشہ..و هواے دو نَـــفَرِه ها رو اونــقدر بہِ رٌخ تَڪ نَــــفره ها نمےڪِشیدَم...