بگذار چیزی را به تو بگویم که تا به حال به هیچکس نگفته ام

بگذار چیزی را به تو بگویم که تا به حال به هیچکس نگفته ام ...
هر یک از ما با تعدادی کبریت در وجودمان متولد می شویم .
اما خودمان قادر نیستیم آن کبریت ها را روشن کنیم .
محتاج شعله ی شمعی هستیم تا آن را بیفروزد و اکسیژنی که آن را ماندگار کند .
شمع می تواند پیام، کلام، موسیقی یا حتی یک صدا باشد .
اکسیژن می تواند نفس کسی باشد که دوستش داریم.
لحظه‌ای می رسد که این ترکیب شگفت، کبریت وجود ما را شعله ور می کند .
و آن شعله با گرمایی خوشایند وجود ما را فرا می گیرد. ....
این آتش برافروخته، غذای روح ماست و آن را زنده نگه می دارد.

کبریت های ما، اگر به موقع برافروخته نشوند، نم می کشند. دیگر هرگز روشن نمی شوند.
و روحمان از سرما و گرسنگی می میرد.


#مثل_آب_برای_شکلات | #لورا_اسکوئیل
دیدگاه ها (۲)

ادوارد: میدونی آناآدم ها چندین دسته اَندسته ای که از تنهایی ...

به من می گفتن دیوونه،ولی من دیوونه نیستم!قضیه بر می گرده به ...

چیزی در فضای اتاق هست که آزارم می دهد، اما نمی دانم چیست. دل...

همیشه چیزی در نگاهِ آخر هست، که در نگاه های دیگر نیست.گویی ح...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط