کپشن خونده بشه حتمااخودم اینو نوشتمموضوع انشای امروزم

کپشن خونده بشه حتماا...خودم اینو نوشتم.موضوع انشای امروزم بود.👇 👇 👇 دوستی ن در ازدحام روز گم میشود و نه در خلوت شب،خواب باشیم یا بیدار دوستی ها باقیست.همه ما در زندگی دوستی های زیادی تجربه میکنیم
دوستی های خوب و بد،عمیقو پایدار،ناپایدار و زود گذر،اما واقعا چقدر به خود این مفهموم فکر کردیم؟اصلا دوستی یعنی چه.ایا به این فکر کردیم که وقتی با یه نفر پیمان دوستی میبندیم باید چکار هایی انجام بدیم.این پیمان کجا و چگونه نمود ظاهری پیدا میکنه.اصلا تاثیری در رفتار ما دارد؟دوست واقعی چ کسی است؟برای دوستی حتما باید طرف مقابل را دوست داشته باشیم؟من هرچه فکر کردم نتونستم تعریفی از دوست در ذهنم پیدا کنم.و حتی خود من هم معنی دوست واقعی را با دوستانم فهمیدم.دوستی واقعی هیچوقت نمیتونه اجباری باشد.و من نمیتونم کسی رو مجبور کنم که با من دوست بشه.وقتی با کسی دوست باشم و سال های سال خاطرات خوبی را با او بگذرونی یه حس خیلی خوبی درون ما ایجاد میشه که نمیتونیم این حس رو برای کسی توصیف کنیم.و وقتی بعد از سال ها دوستی ازش جدا بشی بدترین حس دنیا بهمون دست میده، حسی که از اون بدمون میاد. اصلا دوست کلمه مقدسیه که برای هرکسی نمیشه بکار برد و هرکسی رو نمیشه دوست خودمون بدونیم.وقتی با کسی دوست بشیم اون شخص میشه جزئی از وجودت و اگه دقیقه باهاش حرف نزنی دیوونه میشی و همیشه به فکرشی.ساعت ها،دقیقه ها و ثانیه های زندگیت رو با اون میگذرونی و اگه نباشه انگار چیزی تو زندگیت کمه. دیر کنه یا جواب زنگ زدناتو نده نگرانش میشی.سعی میکنی تا جایی که بتونی مشکلاتش رو حل کنی.اگه ناراحت شد، بیشتر از اون ناراحت میشی.اگه خوش حال شد توهم خوش حال میشی.یه دوست خوب میتونه همه جا همرات باشه،و در سخت ترین روز های زندگیت کنارت باشه.سعی کن قدر دوستای خوبی که داری رو بدونی، چون یه روز میاد که پشیمون میشی.شاید بنظر این جور دوستی ها سخت باشه ولی نیست.دوستان ما همیشه توی فکر و ذهن و قلب ما هستند، وبه قول یکی از دوستان خاطرات هیچوقت فراموش نمیشوند حتی با اجبار،و دوستی های هیچوقت از بین نمیروند حتی با دوری.....!