تفسیر

پیام‌های آیه 29 سوره فاطر

- تلاوت قرآن (گرچه مستحب است،) امّا قبل از واجبات آمده است. «يتلون... اقاموا... انفقوا»
- فكر و فرهنگ، مقدّمه عمل است. «يتلون كتاب اللّه - اقاموا الصلاة»
- كسى كه عاشقانه مكتب را بپذيرد، نماز و انفاقش قطعى است. (تلاوت كتاب به صورت مضارع آمده كه نشانه تداوم عمل و علاقه به تلاوت است، «يتلون» ولى نماز و انفاق به صورت ماضى آمده كه نشانه قطعى بودن انجام آن است.) «اقاموا - انفقوا»
- نماز، بايد با رسيدگى به محرومان همراه باشد. «اقاموا - انفقوا»
- دارائى هاى انسان، داده الهى است. «رزقناهم»
- اگر توجّه داشته باشيم كه دارائى هاى ما از خداوند است، در انفاق، بخل نمى ورزيم. «انفقوا مما رزقناهم»
- بخشى از داده ها انفاق شود، باقى براى خودتان است. «مما رزقناهم» (كلمه «مِن» به معناى بعضى است)
- مورد انفاق، تنها مال نيست بلكه از علم و آبرو و قدرت نيز بايد به مردم كمك كرد. «ممّا رزقناهم»
- انفاق، هم سرى باشد هم آشكارا. (در انفاق پنهان، خلوص آدمى رشد مى كند و در انفاق آشكار، مردم تشويق مى شوند.) «سرّاً و علانية» البتّه انفاق مخفيانه برترى دارد، لذا نام آن قبل از انفاق علنى برده شده است. «سرّاً و علانية»
- اميد به رستگارى، بايد با فكر و عمل و انفاق همراه باشد وگرنه اميد بدون كار، پندارى بيش است. «يتلون، اقاموا، انفقوا، يرجون»
- با داشتن علم و خشيت الهى (كه در آيه قبل بود) و با تلاوت قرآن و اقامه نماز و كمك به محرومان، باز هم خود را مستحقّ ندانيد، تنها اميدوار باشيد. «يرجون»
- در معامله با خدا، حتّى يك درصد زيان نيست. «تجارة لن تبور»
- گمان نكنيد با انفاق، مال شما تمام مى شود. «تجارة لن تبور»
- در فرهنگ اسلام، دنيا بازار است و انسان فروشنده و نعمت هاى الهى، سرمايه و انتخاب مشترى با انسان است. او مى تواند با خدا معامله كند و مى تواند غير خدا را انتخاب كند.