آدم ها همه می پندارند که زنده اند؛برای آن ها تنها نشانه حیات،بخار گرم نفس هایشان است.کسی از کسی نمی پرسد:آهای فلانیاز خانه دلت چه خبرگرم است؟چراغش نوری دارد هنوز؟