به یاد داشته باش

به یاد داشته باش
که در شرایط سخت ،
هنگامی که روح و جانِ آدمی به ناامیدی مبتلا شده!
چه کسی همراهت آمد ؟!
چه کسی دستت را گرفت و به تو یادآوری کرد که هوایت را دارد؟!
از همه مهم تر ،
چه کسی با دانستن اغلب نشدن ها
امید را به تو تزریق کرد ؟!
به یاد داشته باش!
چه کسی به دنبالِ این است که چند دقیقه وقتش را آزاد کند ،
لحظه هایش را به لحظه هایت گره بزند
و تمامِ خوشی و حال خوبش را با نگاه کردنِ به تو
با صحبت کردنِ با تو
مقدر کند ؟
بدون هیچ واسطه ای اگر بخواهم اعتراف کنم!
یک « تو » پاسخ تمامِ این پرسش ها بود .
« تو » معجزه ای بودی که رخ داد برای لحظه هایم
برای خستگی هایم
و برای دلشکستگی هایم...