روزی بالاخره در مرز پر گزند من بوسه ها جای غصه ها را خوا

روزی بالاخره در مرز پر گزند من، بوسه ها جای غصه ها را خواهند گرفت؛ آن هنگام من و نسل پرغصه من، بی بهره از بوسه ها، با داغ غصه ها، رهسپار گورستان ها خواهیم شد ! سهم ما غصه ها بود؛ امید که سهم نسل فردا و فرداها، بوسه ها باشد و بس !!
دیدگاه ها (۲)

به هر فصلی غمی، هر صفحه ای انبوهِ اندوهی، وطن جان! خسته ام، ...

مینویسم بنام عشـــقبنام دلبـه حرمت این لحظه های بی تکراربه ش...

زندگی بسان رودخانه ای است که هرگز نمی توان به آب رفته دو بار...

به چه می‌اندیشی!نگرانی بیجاستعشق اینجا و‎ ‎خدا هم اینجاست،لح...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط