باید قطره باشی قطره ای شناور در اقیانوسی بیکران تابفهمی

باید قطره باشی ، قطره ای شناور در اقیانوسی بیکران تابفهمی عروج چه لذتی دارد در خلصه ای شیرین زیر نوازش های گرم خورشید .

رود که باشی روان می شوی پر خروش وآزاد .

تا دریا نباشی معنی بیکران بودن را نمی فهمی .

باید خودت باد باشی تا بفهمی سبک شدن چه لذتی دارد .

قلب که شدی تازه می فهمی زنده بودن به حکم تپش توست .

کوه باش تا طعم لذت استقامت را بچشی و بفهمی چقدر محکم بودن دلچسب و شیرین است .

درخت شو ، یک درخت تنومند تا ببینی که تو هم می توانی دیگران را زیر سایه ات میهمان کنی .

من کجای کارم ...

آدم که بشوم سایه سار می شوم ، محکم می شوم و پر غرور ، سبک می شوم و آنگاه که بیکران  و روان شدم عروج خواهم کرد...