پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند
بلبل شوقم هوای نغمه خوانی می کند

همتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست
طاقتم اظهار عجزو نا توانی می کند...

سالها شد رفته دمسازم زدست اما هنوز
در درونم زنده است و زندگانی می کند...

طفل بودم دزدکی پیر و علیلم ساختن
آنچه گردون می کند با ما نهانی می کند...

"شهریارا" گو دل از ما مهربانان نشکنید
ورنه قاضی در قضا نامهربانی می کند

...♡...