ﮐﺎﺵ ﻗﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦَﻡ ﺑﻮﺩﻡ !
ﺁﻥﻗﺪﺭ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽﮔﻔﺘﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪﻡ
ﺳﺮﺩﺕ ﺑﻮﺩ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻡ ﻭُ
ﮔﺮﻣﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﺪ
ﺍﺑﺮﯼ ،
ﺳﺎﯾﻪ ﺑﺮ ﺳﺮﺕ ﻣﯽﺷﺪﻡ
ﺁﻥﻗﺪﺭ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻣﯽﺭﺳﯿﺪ
ﺧﻮﺍﺏ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﯽ
ﺷﺐ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ
ﻭَ ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ،
ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺘﯽ
ﺻﺪﺍﯼَﺵ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﻭُ
ﭘﻨﺠﺮﻩﺍﺕ ﺭﺍ ﺭﻭﺯ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ
ﮐﺎﺵ ﻗﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦَﻡ ﺑﻮﺩﻡ
ﺁﻥﻗﺪﺭ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼَﻡ ﻣﯽﮐﺮﺩﯼ
ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﺯ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ
ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﺯ ﻣﯽﮐﺮﺩﯼ
ﺁﻥﻗﺪﺭ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﻭُ
ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡِ ﮐﻮﭼﮑﻢ ،
ﺻﺪﺍ ﻣﯽﮐﺮﺩﯼ