ما از نسل دلخوشی های ساده ی نوشمکی

ما از نسلِ دلخوشی هایِ ساده ی نوشمکی ،
و گریه هایِ بی صدایِ یواشکی بودیم ...
نسلِ لِی لی و قایم باشک و هفت سنگ ...
دوره ی لاکچری هایی ؛
که نهایتا یک شکلات سکه ای ، دوغِ آبعلی یا انگشترِ آبپاش بود ...
نسلِ دفتر هایی که فانتزی نبود ،
و نوار کاسِت هایی ؛
که خودش را در اوجِ احساسمان ، جمع می کرد ...
نسلی که با یک تیله یا بادکنک شاد می شد ،
و یک آتاریِ دستی ؛
قله ی آرزوهایش بود ...
ما کم توقع ترین نسلِ تاریخ بودیم ...
نسلِ بد اقبالی ؛
که هرچیز را زیاد دوست داشت ؛
یا فیلتر می شد ...
یا سرطان زا بود ...

👤 نرگس صرافیان طوفان

‎‌‌‌‌‎‌‌
دیدگاه ها (۶)

بلند ترین فریادی که تا به حال از شخصی سر زده متعلق به معلمی ...

روغن حیوانی هیچگاه در رگ ها رسوب نمیکند آن چیز که رگ های قلب...

این آقا 2 بار جایزه میلیون دلاری در لاتاری برنده شده ، حالا ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط