ﻣﺮﺍ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﻣﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻮﯾﯽ
ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺗﻮﯾﯽ
ﺑﻬﺎﺭﻫﺎ ﮐﻪ ﺯ ﻋﻤﺮﻡ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺑﯽﺗﻮ ﮔﺬﺷﺖ
ﭼﻪ ﺑﻮﺩ ﻏﯿﺮ ﺧﺰﺍﻥﻫﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﻬﺎﺭ ﺗﻮﯾﯽ
ﺩﻟﻢ ﺯ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﺎﻧﺪ
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺍ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻥ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﺗﻮﯾﯽ
ﺷﻬﺎﺏ ﺯﻭﺩﮔﺬﺭ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯼ ﺑﻮﺍﻟﻬﻮﺳﯽ ﺍﺳﺖ
ﺳﺘﺎﺭﻩﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺨﻨﺪﺩ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ ﺗﺎﺭ ﺗﻮﯾﯽ
ﺟﻬﺎﻧﯿﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﮔﺮ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﻣﻦﺍﻧﺪ
ﭼﻪ ﺑﺎﮎ ﺯﺍﻥﻫﻤﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﭼﻮ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺭ ﺗﻮﯾﯽ
ﺩﻟﻢ ﺻﺮﺍﺣﯽ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪﯼﺳﺖ
ﻣﺮﺍ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﻣﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻮﯾﯽ