صداشو صاف میکنه بغضشو قورت میده میگه

صداشو صاف می‌کنه بغضشو قورت میده میگه :
" ولی اگه برگرده می‌بخشمش "
میگم" اشتباهت همینجاس ، اتفاقا اگه برنگشت ببخش "
ابروهاشو بالا میندازه که " یعنی چی !؟ "
میگم : حالا که رفته وظیفه داره خوشبخت بشه! اگه رفت و خوشبخت شد باید ببخشی!
با یه لحن متعجبی می‌پرسه : اگه خوشبخت نشد و برگشت چی!؟
میگم: اون که تو قبولش کنی یا نه به خودت مربوطه! اما حق نداری ببخشی !
می‌پرسه چرا !؟
میگم: چون توو فاصله‌ی این رفت و برگشت هم گه زده به زندگی خودش هم تو ! تازه دیگه هم هیچی مث اول نمیشه!
میگه: قبولش می‌کنم اما نمی بخشمش!
میگم: گفتم اگه نتونه وظیفه ‌ش رو درست انجام بده
زد زیر گریه که : کاش بتونه...
کاش بتونه 💔