بانو

بـانــو!
مروارید درخشنده ی وجودت در پناه
*برق سیاهی چادرت*،
کار دنیا را لنگ میکند!
نمیبینی،
فرشته های خدا همگی دست به سینه به تماشای تو نشسته اند!
خدا میداند چقدر در دلشان به تو و بالــهای سیاهت حسادت میکنند!
نــازنیـــن!
شاید برای حفظ وقار تو خــدا در کتاب نازنینش
«وَاِن یَکاد» آورده است!