می دانم

می دانم 
کوله ام سنگین و دلم غمگین است
 
اما تو دلواپس نباش! بهار بانو 
نیامدم که بمانم 
تنها به اندازه‌ی نمباره‌ای کنارم باش 

تمام جاده های جهان را 
به جستجوی نگاه تو آمده‌ام 
پیاده
 
باور نمی کنی؟
پس این تو و این پینه‌های پای پیاده‌ی من 

حالا بگو 
در این تراکم تنهایی
مهمان بی چراغ نمی‌خواهی؟