کنج گلویم قبرستانی است پرازاحساسهایی که زنده بگورشده اند،به نام بغض….”عشق گم شده من..نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانشان نمیکند،وآدمهائی که هرگزتکرارنمی شوند…وتو آنگونه ای…فقط همین...