یه روزی مو اگر مردم نگین روزش رسیده

یه روزی مو،اگر مُردُم نَیگن روزش رسیده
نَگین دهسِ اجل ایی نو گُلِ سر شاخه چیده

یکی ایی کُهتِه یِ خشکیده ی سر دل مو کَنده
یکی بِی رهتنش ریشِی دلِ وِ تَه بریده

سزاوارِ فقیری و نداری چشمِ خینه
کسی هم بِی فقیری روزِ خَش هرگز ندیده

دلُم طحرِ کُنارِ سایه سارِ سر یه جاده
که هر کس سی کُنارِش هی یه بَردی وَش وِریده

مِن ایی دنیا نباید دل وَ ایی مردُم کنی خَش
وَ دَهسِ مَردُمِ دنیا پَرَس قلبُم بریده

#سهراب_عرب_زاده
#سهراب_عربزاده
#سهراب_سرگشته
#sohrab_arabzadeh
#sohrabarabzadeh
دیدگاه ها (۰)

آن که زخمی بر دلم زد یک نمک پرورده بود

غزل

سهراب عرب زاده

سهراب عرب زاده

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط