مسافر کربلا

‏
مسافر کربلا.…
کاش میفهمیدم چه کردید که من نکردم؟
که شما الان راهی سرزمین عشاق شدید ومن در حسرت نفس کشیدن…..
«غبطه ی من به حال وهوایت انتها ندارد»
شاید هنوز با این دلم بدرد کربلای شما نمیخورم….شاید….
ارباب دستم این روزها از همه جا کوتاه است وتنها آرامشم سپردن دلم دست خداست…
من به نگاه زیبای شما وبه آقایی شما ایمان دارم حتی اگر کربلا قسمتم نشود…
ودلخوشم به سلامی از راه دور که شما خود فرمودید:
که اگر دلتنگ ما شدید به ما سلام بدهید زائر ما هستید….
ومیدانم کربلایی شدن به کربلا رفتن نیست وما هر روز در کربلای دلمان باید مواظب باشیم حسین دل را با یزید نفس تشنه لب شهید نکنیم…
مسافر کربلا سفر بسلامت….
برای دل بی قرار جامانده ها دعا کنید…