در کوچه باغ بارانلبریز و بی بهانهشانه به شانه ی هم

در کوچه باغ باران،لبریز و بی بهانه،شانه به شانه ی هم
رفتیم تا گل سرخ،تا لمس یک ترانه،شانه به شانه ی هم


بر گونه ی گل یاس آهسته باز لغزید یک قطره شبنم صبح
وقتی که ما گذشتیم از کوچه آهوانه،شانه به شانه ی هم


عطر نسیم لبخند،گل بوسه ی من و تو،آغاز فصل پرواز
آرام پر گرفتیم هر دو کبوترانه،شانه به شانه ی هم


چون ساحلی تب آلود آغوش می گشودم تا موج آبی تو
تا لحظه ی رسیدن رفتیم بی بهانه،شانه به شانه ی هم


حرف من و تو عطر ناب غزل نمیداد با هم اگر نبودیم
اما من و تو آن صبح لبریز و شاعرانه،شانه به شانه ی هم


رفتیم تا تغزل تا خواب شاپرکها،تا نبض ناز احساس
با کوله باری از عشق،لبریز و صادقانه،شانه به شانه ی هم


گفتم که دوست دارم تا ساحلت بمانم،دریای من تو باشی
گفتی که با تو هستم،سرشار و عاشقانه،شانه به شانه ی هم