گهی مومن گهی عابد گهی بی دین و آیینم

‎‌‌‌‌

گهی مومن گهی عابد گهی بی دین و آیینم
گهی چون قبر خاموشم گهی پر نور و آذینم

گهی آرامم و ساکت گهی هم بیقرار هستم
گهی از فرط تنهایی خدا را هم نمی بینم

گهی عاقل چنان هستم که یاران واعجب دارند
وگه آنقدر بیفکرم ‌نه انگاری که جان دارم

گهی طوفان گهی بوران گهی بی ابری دشتم
گهی بارانی و لبریز و جنگ با آسمان دارم

گهی از فرط تنهایی رَوَم ‌کُنجی و می گریم
من وعهدی که با این گریه های بی امان دارم