مگه نه...؟

همیشه از خودم میپرسم مگه مسی هم هست که براش اهمیتی داشته باشم؟
چقد دیگه باید قوی بمونم؟
چقد دیگه باید لبخند بزنم و بلند بخند و بگم حالم خوبه...؟
نمیشه یکی بیاد بگه دیگه لازم به تظاهر کردن نیست..؟
نمیشه یکی بیاد و من واقعیمو ببینه و دوسش داشته باشه؟
ای کاش که ما توی تنهاییامون یه بغل مجانی داشتیم..